Engelstad 1977
Maar de grootste daarvan is de liefde. Een zoektocht die begint en eindigt bij Jeroen Bosch. De dagboeknotities van Peter Havig (Carl Frederik Engelstad) 1989
[Roman, Scandinavische Letteren-reeks – nr. 7, Uitgeverij Conserve, Schoorl, 1989, 234 blz., or. Noors: Storst blant dem: Peter Havigs notater, Oslo, 1977.]
Een Noorse roman die oorspronkelijk verscheen in 1977 en in 1989 in het Nederlands vertaald werd. De hoofdfiguur, Peter Havig, is een kunsthistoricus wiens tweede huwelijk net op de klippen is gelopen en die nu een studie van Jeroen Bosch aan het maken is. In zijn dagboek noteert hij mijmeringen over het verleden en brokken zelfintrospectie die soms, maar niet altijd, in gang worden gezet door fragmenten van Bosch’ oeuvre. Op het einde komt Havig tot het besluit dat hij zichzelf nooit echt heeft gegeven en dat hij daarom de liefde nooit werkelijk gekend heeft. De gelaten Christus-figuur die centraal staat op Bosch’ Gentse Kruisdraging, doet hem beseffen dat de Liefde het antwoord vormt op al zijn vragen en problemen.
Het werk van Bosch speelt in deze roman wel degelijk een rol, en Engelstad heeft dat werk blijkbaar goed begrepen. Het overgrote deel van het boek bestaat echter uit vrij langdradige en weinig boeiende uitweidingen van de hoofdpersoon over zijn eigen leven en geestelijke ontwikkeling. Het veelbelovende thema kunst (= de werken van Bosch) als sleutel tot zelfkennis (zie de achterflap) komt daardoor niet uit de verf. Een gemiste kans.
Recensies
[explicit]
