Esbatement vande zeuen bloetsturtynghen
(Cornelis Everaert) 1530
[Teksteditie: J.W. Muller en L. Scharpé (eds.), Spelen van Cornelis Everaert, vanwege de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden met inleiding en aanteekeningen uitgegeven. Boekhandel en Drukkerij voorheen E.J. Brill, Leiden, [1898]-1920, pp. 451-461 = De zeuen bloetsturtynghen ed. 1920]
[Teksteditie: W.N.M. Hüsken (ed.), De Spelen van Cornelis Everaert – Opnieuw uitgegeven, van inleidingen, annotaties en woordverklaringen voorzien. Deel II, Verloren, Hilversum, 2005, pp. 852-871 = De zeuen bloetsturtynghen ed. 2005]
[Hummelen 1 B 29 / Pikhaus 7]
Auteur
De Brugse rederijker Cornelis Everaert (ca. 1480-1556). Vergelijk ook bij Maria Hoedeken ed. 1920.
Genre
De oorspronkelijke titel spreekt van een esbatement. In feite gaat het om een tafelspel [vergelijk ed. 1920: 637].
Situering / datering
Dit spel (313 verzen in de editie-1920) is één van de 35 toneelteksten die bewaard bleven in een autograaf-verzamelhandschrift (Brussel, Koninklijke Bibliotheek, sign. Hs. 19.036). Volgens een aantekening op het einde van het spel zelf werd het geschreven in 1530 [ed. 1920: 461], blijkbaar ter gelegenheid van een feest [ed. 1920: 637].
Inhoud / thematiek
Stichtelijk. De zeven bloedstortingen van Jezus worden vermanend in verband gebracht met de zeven hoofdzonden. Deze stichtelijke boodschap wordt af en toe doorkruist door profane grappen, die in onze moderne ogen wat oneerbiedig overkomen [ed. 1920: 638]. Een uitgebreidere samenvatting in ed. 1920: 637-638 en ed. 2005: 854-855.
Receptie
Stadsliteratuur. Het betreft hier een rederijkersspel van een Brugse rederijker. Verband met Brugge.
Profaan / religieus?
Een merkwaardige mengeling van religieus-stichtelijke en profane elementen. Het religieuze heeft nochtans de overhand.
Geraadpleegde literatuur
[explicit 6 augustus 1994 / 24 september 2016]
