Ieper: spel van sinne in Gent 1539 (anoniem) 1539

[Teksteditie: B.H. Erné en L.M. van Dis (eds.), De Gentse Spelen van 1539 – Uitgegeven en toegelicht. Twee delen, Nijhoffs Nederlandse Klassieken, Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage, 1982, pp. 147-175 = Ieper: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1982]

[Oudere teksteditie: L.M. van Dis en B.H. Erné (eds.), De Spelen van Zinne vertoond op het Landjuweel te Gent van 12-23 Juni 1539. J.B. Wolters-De Sikkel, Groningen-Batavia-Antwerpen, 1939, pp. 60-78 = Ieper: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1939]

[Hummelen 3 B 4] [NK 1926]

Auteur

De anoniem gebleven factor van de Ieperse rederijkerskamer Alpha en Omega anno 1539.

Genre

Een zinnenspel (allegorisch rederijkersspel).

Situering / datering

Dit stuk (528 verzen) is één van de 19 spelen die werden opgevoerd ter gelegenheid van het bekende Landjuweel te Gent in 1539. Vergelijk verder bij Leffinge: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1982.

Inhoud

Zie voor een samenvatting ed. 1982: 149-150.

Thematiek

Erné stelt dat de auteur ondanks zijn kritiek de katholieke Kerk trouw blijft [ed. 1982: 150-151]. Drewes [1984: 248] noemt het stuk echter ‘luthers’. Het antwoord op de wedstrijdvraag welc den mensche stervende meesten troost es luidt: Tlevende woordt Godts.

Receptie

Stadsliteratuur. Het betreft een rederijkersspel van een Ieperse rederijkerskamer, opgevoerd tijdens het Gentse Landjuweel van 1539. Verbanden met Ieper en Gent.

Profaan / religieus?

Stichtelijk-religieus bedoeld.

Geraadpleegde literatuur

• J.B. Drewes, “Interpretatie van de Gentse spelen van 1539 – Grenzen of onmacht van de filologie?”, in: Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, deel 100 (1984), nr. 4, pp. 241-273.

[explicit 7 augustus 1995]