Twee schoone rethoryckelicke speelen van zinnen ende dat
vanden Verlooren Zoone Luce int XVe capittele
(Robert Lawet) 1583
[Teksteditie: Egidius Gerardus Antonius Galama (ed.), Twee zestiende-eeuwse spelen van de Verlooren Zoone door Robert Lawet. Dekker & Van de Vegt, Utrecht-Nijmegen, 1941 = Verlooren Zoone ed. 1941]
[Hummelen 1 M 7]
Auteur
De rederijker Robert Lawet (gestorven vóór 1596), lid van de rederijkerskamer Zebaer Herten te Roeselare [ed. 1941: 9-10].
Genre
Volgens de originele titel een (dubbel) zinnenspel. Door Hummelen [1968: 341] een ‘gelijkenisspel’ genoemd.
Situering / datering
De Verlooren Zoone is een dubbelspel (1380 + 1361 verzen) dat samen met zes andere spelen van Lawet bewaard bleef in een verzamelhandschrift (Brussel, Koninklijke Bibliotheek, II 154, ff. 116-173). Volgens een aantekening op het einde van elk spel werd De Verlooren Zoone voltooid te Brugge in september 1583 [ed. 1941: 2-3 / 83 / 86].
Inhoud
Zie voor een samenvatting ed. 1941: 34-37.
Thematiek
Galama wees op het nog sterk middeleeuwse karakter van Lawets oeuvre [ed. 1941: 2 / 10]. Aan de hand van de parabel van de Verloren Zoon (binnenspel) wordt Den Troosteloosen Zondare door een aantal allegorische personages ertoe aangezet zijn zondig verleden te vergeten en te hopen op vergeving door God, zodat zijn naam kan veranderen in Den Welghetroosten Meinsche (buitenspel). De stichtelijke moraal van het geheel wordt in de laatste verzen beknopt samengevat: Wilt dyn zondighe laten en ten Gode bekeeren, / Up dat ghylien tryomphant metten Heere der heeren / Vruecht muecht vermeeren, bevryt van zwaer smerten [ed. 1941: 212 (verzen 1358-1360)].
Receptie
Stadsliteratuur. Het betreft een dubbel rederijkersspel van een rederijker uit Roeselare, geschreven te Brugge. Verbanden met Roeselare en Brugge.
Profaan / religieus?
In de eerste plaats stichtelijk-religieus van aard, maar het spel bevat ook heel wat profane elementen, vooral in de schildering van het losbandige leven van de Verloren Zoon.
[explicit 12 augustus 1994]
