Meenen: spel van sinne in Gent 1539 (anoniem) 1539

[Teksteditie: B.H. Erné en L.M. van Dis (eds.), De Gentse Spelen van 1539 – Uitgegeven en toegelicht. Twee delen, Nijhoffs Nederlandse Klassieken, Martinus Nijhoff, ’s-Gravenhage, 1982, pp. 369-396 = Meenen: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1982]

[Oudere teksteditie: L.M. van Dis en B.H. Erné (eds.), De Spelen van Zinne vertoond op het Landjuweel te Gent van 12-23 Juni 1539. J.B. Wolters-De Sikkel, Groningen-Batavia-Antwerpen, 1939, pp. 196-212 = Meenen: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1939]

[Hummelen 3 B 11] [NK 1926]

Auteur

De anoniem gebleven factor van de Me(e)nense rederijkerskamer De Barbaristen anno 1539.

Genre

Een zinnenspel (allegorisch rederijkersspel).

Situering / datering

Dit stuk (497 verzen) is één van de 19 spelen die werden opgevoerd ter gelegenheid van het bekende Landjuweel te Gent in 1539. Vergelijk verder bij Leffinge: spel van sinne in Gent 1539 ed. 1982.

Inhoud

Zie voor een samenvatting ed. 1982: 371-372.

Thematiek

Volgens Erné [ed. 1982: 372-373] verraadt dit spel een orthodoxe achtergrond. Drewes [1984: 255] spreekt van een ‘spiritualistisch’ stuk. Het antwoord op de wedstrijdvraag welc den mensche stervende meesten troost es luidt: De roerijnghe sgheests betughende den pays met Godt.

Receptie

Stadsliteratuur. Het betreft hier een rederijkersspel van een rederijkerskamer uit Me(e)nen, opgevoerd tijdens het Gentse Landjuweel van 1539. Verbanden met Me(e)nen en Gent.

Profaan / religieus?

Stichtelijk-religieus bedoeld.

Geraadpleegde literatuur

• J.B. Drewes, “Interpretatie van de Gentse spelen van 1539 – Grenzen of onmacht van de filologie?”, in: Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, deel 100 (1984), nr. 4, pp. 241-273.

[explicit 26 augustus 1995]