De Mirimonde 1971
“Le symbolisme musical chez Jérôme Bosch” (A.P. de Mirimonde) 1971
[in: Gazette des Beaux-Arts, 6e série, 77 (januari 1971), pp. 19-50]
[Ook vermeld in Gibson 1983: 61 (D83)]
Volgens De Mirimonde sluit Bosch aan bij de traditionele middeleeuwse symboliek. Wat de muziek betreft zet deze de antieke traditie voort, die een onderscheid maakte tussen twee soorten muziek: de ene had een positieve connotatie en vertegenwoordigde de kosmische harmonie, de andere werd beschouwd als negatief omdat zij de menselijke driften aansprak. Om tot een correcte interpretatie te komen van symbolisch gebruikte muziekinstrumenten dienen we aandachtig te letten op de context waarin ze verschijnen.
De auteur geeft dan een overzicht van de muziekinstrumenten die in het oeuvre van Bosch voorkomen. Soms worden deze bespeeld door engelen en dan hebben zij een positieve betekenis, meestal komen ze echter voor in een context van wellust en diaboliek. De Mirimonde interpreteert zo de harp, de fluit, de trommel, de doedelzak, de tureluur, de luit, de schalmei, de trompet en de triangel als erotische symbolen met een negatieve betekenis. Bosch was naar verluidt geen prétendu amuseur maar een cynische moralist.
[explicit]
