Wattel 2001
“Stichterportretten bij Jheronimus Bosch” (Arvi Wattel) 2001
[in: Desipientia – zin & waan – Kunsthistorisch tijdschrift, jg. 8, nr. 2 (september 2001), pp. 10-17]
Wattel bespreekt de (al dan niet overschilderde) stichterportretten in Bosch’ Kruisiging (Brussel), Ecce Homo (Frankfurt), Aanbidding der Wijzen (Madrid), Johannes de Doper (Madrid), Gekruisigde Martelares (Venetië) en Laatste Oordeel (Wenen). Ook het Ecce Homo-drieluik (Boston), een atelierwerk, komt aan bod, net als twee werken waarvan alleen kopieën bekend zijn (Bruiloft te Kana en Jezus en de Schriftgeleerden). In zijn weergave van stichters toont Bosch zich een conventioneel kunstenaar: hij schikt zich naar de wensen van zijn opdrachtgever en de religieuze behoefte van zijn tijd. Het overschilderen van stichters kwam vaker voor en hoeft niet verklaard te worden vanuit de persoonlijkheid van Bosch (bijvoorbeeld ruzie met zijn opdrachtgevers).
[explicit 2 mei 2020]
