Tspil van Joncheyt ende Redene (Cornelis Everaert) XVIA

[Teksteditie: J.W. Muller en L. Scharpé (eds.), Spelen van Cornelis Everaert, vanwege de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden met inleiding en aanteekeningen uitgegeven. Boekhandel en Drukkerij voorheen E.J. Brill, Leiden, [1898]-1920, pp. 475-486 = Joncheyt ende Redene ed. 1920]

[Teksteditie: W.N.M. Hüsken (ed.), De Spelen van Cornelis Everaert – Opnieuw uitgegeven, van inleidingen, annotaties en woordverklaringen voorzien. Deel II, Verloren, Hilversum, 2005, pp. 893-910 = Joncheyt ende Redene ed. 2005]

[Hummelen 1 B 31 / Pikhaus 8]

Auteur

De Brugse rederijker Cornelis Everaert (ca. 1480-1556). Vergelijk ook bij Maria Hoedeken ed. 1920.

Genre

Een tafelspel.

Situering / datering

Dit spel (343 verzen in de editie-1920) is één van de 35 toneelteksten die bewaard bleven in een autograaf-verzamelhandschrift (Brussel, Koninklijke Bibliotheek, sign. Hs. 19.036). Over de situering en datering is verder niets bekend.

Inhoud / thematiek

Stichtelijk en gebaseerd op de parabel van de Verloren Zoon. Vers 244 vat in één regel de hele thematiek samen: Die ten haluen keeren / niet en dolen al. Een uitgebreidere samenvatting in ed. 1920: 642 en ed. 2005: 893-894.

Receptie

Stadsliteratuur. Het betreft hier een rederijkersspel van een Brugse rederijker. Verband met Brugge.

Profaan / religieus?

Overwegend religieus-stichtelijk van aard. Wanneer Joncheyt in de loop van het spel even ontspoort, doen een aantal profane elementen hun intrede (zoals de namen van een aantal dansen).

Geraadpleegde literatuur

• P. Pikhaus, Het tafelspel bij de rederijkers. Deel I, Secretariaat van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, Gent, 1988, pp. 39-40 (nr. 8).

[explicit 10 augustus 1994 / 25 september 2016]