Eumoldon (anoniem) XV?

[Teksteditie: Dick Kaijser (ed.), “Het laatmiddeleeuwse spotsermoen”, in: Spektator, jg. 13, nr. 2 (oktober 1983), pp. 119-125 = Eumoldon ed. 1983]

Auteur

Anoniem.

Genre

Een Middelnederlands spotsermoen. Zie voor een definitie van dit genre ed. 1983: 105. Het incipit van de tekst luidt: Eumoldon acinagro exire et mulepo.

Situering / datering

Het betreft hier een korte tekst (168 verzen) met het opschrift ‘Sermo’ die bewaard bleef in een waarschijnlijk uit de vijftiende eeuw daterend, in het oostelijk deel van Nederland ontstaan handschrift (Brussel, Koninklijke Bibliotheek, II 144, ff. 18v-22r) [ed. 1983: 126 (noten 18 / 19)].

Inhoud

Een opeenvolging van grappig bedoelde absurditeiten en non sequiturs, doorspekt met pseudo-Latijn, in zijn geheel een parodie vormend op een kerkelijke preek.

Thematiek

Op schertsende wijze wordt een evangelie gepredikt van zuipen en brassen, vrijen en potverteren. De tekst fungeerde blijkbaar in een feestcontext (vergelijk vers 1). Wellicht had hij ook een opiniërende functie (negatieve zelfdefiniëring) [ed. 1983: 119].

Receptie

Spotsermoenen zouden met hun entertainende én opiniërende functie in verband kunnen gebracht worden met een ‘nieuw opgekomen burgerideologie in de late middeleeuwen’ [ed. 1983: 119].

Profaan / religieus?

Profaan.

[explicit 8 augustus 1994]