D’Haese 1976
“Bosch en Bruegel vertaald” (Bert D’Haese) 1976
[in: De Standaard der Letteren, 3 december 1976]
[Niet vermeld in Gibson 1983]
Door te verwijzen naar een aantal prenten van Bruegel tracht D’Haese in dit krantenartikel aan te tonen dat het ei bij Bosch en Bruegel gebruikt wordt als een symbool voor de gevaren van de weelde. De bedelaar met het ei op de rug in de Hel van de Tuin der Lusten zou dan het spreekwoord ‘het zijn sterke benen die de weelde dragen kunnen’ uitbeelden. De zangers van het Concert in het ei (Lille) zouden brooddronken zijn als gevolg van te grote weelde.
[explicit]
